سؤال: چرا اصرار دارید از رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) و ائمه‌ی طاهرین (علیهم‌السلام) به عنوان «استاد اعظم» و «استادان منهاج فردوسیان» یاد کنید؟
جواب: گرچه وجود مقدس استاد اعظم (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) و دوازده جانشین برحقشان دارای درجات عالیه بوده و به اعتبارهای مختلف،‌ به نام‌های مختلف خوانده می‌شوند اما از آنجا که مهم‌ترین هدف از ارسال رُسُل و انزال کُتُب، راهنمایی بشر به سوی کمال و سعادت ابدی‌اش بوده، مهم‌ترین عنوان برای انبیاء و اوصیاء، عنوانی است که این امر خطیر و مهم را یادآور شود‌. تا زمانی که از نبی و وصی (علیهم‌السلام) به عنوان «انسان کامل»، «صاحب درجات عالیه‌ی قرب»،‌ «دارای صفات کمالیه» و مانند اینها تعبیر شود، این نکته‌ی لطیف گوشزد نمی‌شود که باید پیرو بی‌چون و چرای دستوراتشان باشیم‌. ولی وقتی از این بزرگواران، که تمام درجات و مدارج عالیه‌ای که خودشان فرموده‌اند را برایشان ثابت می‌دانیم، به عنوان «استاد» یاد ‌می‌شود، تمام توجه به این نکته معطوف می‌گردد که تنها و تنها راه رسیدن به کمال و سعادت، اطاعت از دستورات «استاد»‌ راه کمال و سعادت است و بس‌.
از سوی دیگر باید توجه داشت که اسماء الهی توقیفی است و اجازه نداریم نامی‌ بر نام‌های خدای تعالی بیافزاییم اما در سایر موارد مانند همین تعبیر از انبیاء و اوصیاء به «استاد» توقیفی نیست و منعی از ناحیه‌ی شارع مقدس نرسیده است و البته در مورد این نام‌گذاری، دلیل عقلی (تأثیر تربیتی) نیز موجود است‌.

با سلام
آیا انسان، صورتی از تمام بهایم است؟ یعنی صورت برزخی‌اش بهیمه است؟

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
باسمه تعالی

سلام علیکم
انسان، ترکیبی از فرشته و حیوان است. در روایتی آمده است:
عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سِنَانٍ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ الصَّادِقَ (علیه‌السلام) فَقُلْتُ: الْمَلَائِکَهُ أَفْضَلُ أَمْ بَنُو آدَمَ؟ فَقَالَ: قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ (علیه‌السلام): «إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ رَکَّبَ فِی الْمَلَائِکَهِ عَقْلًا بِلَا شَهْوَهٍ وَ رَکَّبَ فِی الْبَهَائِمِ شَهْوَهً بِلَا عَقْلٍ وَ رَکَّبَ فِی بَنِی آدَمَ کِلَیْهِمَا فَمَنْ غَلَبَ عَقْلُهُ شَهْوَتَهُ‏ فَهُوَ خَیْرٌ مِنَ الْمَلَائِکَهِ وَ مَنْ غَلَبَتْ شَهْوَتُهُ عَقْلَهُ فَهُوَ شَرٌّ مِنَ الْبَهَائِمِ» (علل الشرائع، شیخ صدوق، جلد ‏۱، صفحه‌ی ۵)
ترجمه: راوی می‌گوید از امام صادق (علیه‌السلام) پرسیدم: فرشتگان برترند یا فرزندان آدم؟ فرمودند: امیر المؤمنین (علیه‌السلام) فرمودند: « همانا خدای عز و جل، در فرشتگان، عقل [سفید] بدون شهوت قرار داد و در بهائم، شهوت بدون عقل قرار داد و در فرزند آدم، هر دو را قرار داد. پس کسی که عقل [سفید] او بر شهوتش غلبه کند، بهتر از فرشتگان خواهد بود و کسی که شهوتش بر عقلش غلبه کند، بدتر از بهائم خواهد بود.
همچنین از کلیات آیات و روایات، به دست می‌آید که اعتقادات فاسده و اعمال قبیحه، در نفس انسان، ایجاد تیرگی‌هایی می‌کند و او را به مرز حیوانیت نزدیک می‌سازد، تا جایی که اهل مکاشفه، برخی انسان‌ها را به صورت حیوان می‌بینند.
عَنْ أَبِی بَصِیرٍ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (علیه‌السلام) فَقُلْتُ لَهُ: جُعِلْتُ فِدَاکَ مَا فَضْلُنَا عَلَى مَنْ خَالَفَنَا فَوَ اللَّهِ إِنِّی لَأَرَى الرَّجُلَ مِنْهُمْ مَنْ هُوَ أَرْخَى بَالًا وَ أَنْعَمُ رِیَاشاً وَ أَحْسَنُ حَالًا قَالَ فَسَکَتَ عَنِّی حَتَّى إِذَا کُنْتُ بِالْأَبْطَحِ أَبْطَحِ مَکَّهَ وَ رَأَیْتُ النَّاسَ یَضِجُّونَ إِلَى اللَّهِ فَقَالَ: «یَا أَبَا مُحَمَّدٍ مَا أَکْثَرَ الضَّجِیجَ‏ وَ الْعَجِیجَ وَ أَقَلَّ الْحَجِیجَ وَ الَّذِی بَعَثَ مُحَمَّداً (صلی الله علیه و آله و سلم) بِالنُّبُوَّهِ وَ عَجَّلَ رُوحَهُ إِلَى الْجَنَّهِ مَا یَتَقَبَّلُ اللَّهُ إِلَّا مِنْکَ وَ مِنْ أَشْبَاهِکَ خَاصَّهً» وَ مَسَحَ یَدَهُ عَلَى وَجْهِی وَ قَالَ: «یَا أَبَا بَصِیرٍ اُنْظُرْ» قَالَ: فَإِذَا أَنَا بِالْخَلْقِ کَلْبٌ وَ خِنْزِیرٌ وَ حِمَارٌ إِلَّا رَجُلٌ بَعْدَ رَجُلٍ. (بصائر الدرجات فی فضائل آل محمد صلى الله علیهم، صفار، جلد ۱، صفحه‌ی ۲۷۱)
ترجمه: ابوبصیر می‌گوید بر امام صادق (علیه‌السلام) وارد شدم و عرض کردم: جانم فدایتان باد، برتری ما بر مخالفین ما چیست؟ در حالی که به خدا قسم برخی از آنان را می‌بینم که آسوده‌خیال‌تر و پرنعمت‌تر و خوش‌حال تر است؟! پس حضرت، سکوت کردند تا این که در مکه بودیم و مردم را دیدم که به درگاه الهی ناله می‌کردند. حضرت فرمودند: چقدر ناله و فریاد زیاد است و چقدر حاجی کم است؟! به کسی که محمد (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) را به پیامبری برانگیخت و روحش را به سرعت به بهشت برد، قسم می‌خورم، خدا جز از تو و مشابهان تو [در اعتقادات و عمل] قبول نمی‌کند. سپس دست بر صورتم کشیدند و فرمودند: نگاه کن ای ابوبصیر. ابوبصیر می‌گوید: نگاه کردم و مردم را به صورت سگ و خوک و خر دیدم مگر یک نفر یک نفر [که آدم بودند].
پس، هر انسانی، انسان نیست ولی نمی‌توان همه‌ی انسان‌ها را هم مجموعه‌ای از حیوانات دانست. کسانی که بر طبق منهاج فردوسیان، تصحیح اعتقادات و اصلاح عمل کرده باشند، آرام آرام، از جرگه‌ی حیوانیت خارج شده و به انسانیت، وارد خواهند شد. ان شاء الله

موفق باشید
حاج فردوسی

سؤال: فرق توضیحاتی که در متن قواعد نظری یا قوانین عملی در میان [کروشه] آمده با توضیحاتی که در میان {قلاب} آمده چیست؟ /
جواب: توضیحاتی که در میان [کروشه] آمده، در خود آیه یا روایت موجود است و توضیحی است برآمده از خود آیات و روایات ولی توضیحاتی که در میان {قلاب} قرار دارد، توضیحاتی خارج از روایات ـ ‌مانند معانی لغوی ‌ـ است‌.

سؤال: چیدمان قانون‌ها در طبقات مختلف، پیرو چه ضابطه‌ای بوده است؟ /
جواب: ۱ ـ در دسته‌ای از روایات، برخی اعمال به عنوان ستون‌های اسلام معرفی شده است که در اصطلاح فقه به «فروع دین» مشهور است‌. چون تنظیم قوانین از اهم به مهم است، این امور در طبقه‌ی اول قوانین قرار گرفت‌.
۲ ـ بر اساس دسته‌ای از روایات، برخی اعمال از گناهان بزرگ شمرده شده که در اصطلاح فقه به «کبائر» مشهور است‌. مهمترین نیاز برای منهاجی جویای سعادت پس از آشنایی و عمل کردن به ستون‌های اصلی دین، پرهیز کردن از این انحرافات بزرگ است‌. به همین جهت در طبقه‌ی دوم قرار گرفت‌.
۳ ـ طبقات سوم و چهارم (که مراعاتشان مکمل یکدیگر است) شامل انجام واجبات و ترک گناهان صغیره است‌.
۴ ـ بعد از فراغت از واجبات و محرمات (که اصل سیر و تعالی است) نوبت به انجام مستحبات و ترک مکروهات می‌رسد‌. مستحبات و مکروهات به اعتبار میزان تأکید و تکراری که در کتاب و سنت از آن شده به سه درجه تقسیم ‌می‌شود؛ مستحبات به: مؤکده، عادیه و ضعیفه و مکروهات نیز به: شدیده، عادیه و ضعیفه‌.
انجام مستحبات مؤکده در طبقه‌ی پنجم قرار گرفت‌. ترک مکروهات شدیده در طبقه‌ی ششم قرار گرفت‌. انجام مستحبات عادیه و ترک مکروهات عادیه ـ به ترتیب ـ در طبقات هفتم و هشتم قرار می‌گیرد‌. و سرانجام نوبت به ضعیف‌ترین دستورات می‌رسد که با عنوان مستحبات و مکروهات ضعیفه ـ به ترتیب ـ در طبقات نهم و دهم مندرج گردید‌.

باسلام خدمت حاج فردوسی 
شما می‌فرماید چه خوب است برای ایجاد انگیزه در انجام برنامه‌ی منهاج فردوسیان، همراه منهاجی داشته باشید در صورت که ما اطلاعی از زمان سخنرانی یا جلساتی نداریم که زمینه‌ای برای آشنایی با منهاجیون دیگر پیش بیاید. 
باتشکر

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
باسمه تعالی

سلام علیکم
تأکید همیشگی من بر این است که سعی کنید رفیق منهاجی پیدا کنید. کسی که آتش طلب در جانش باشد و خواهان رسیدن به درجات عالیه‌ی عالم هستی باشد. البته در آخر الزمان، چنین افرادی به سختی پیدا می‌شوند ولی به هر صورت، از خدای تعالی بخواهید که چنین رفیقی نصیبتان کند. جلسات منهاجی بنده، به علت کثرت اشتغالات عملی، تا اطلاع ثانوی، تعطیل است ولی جلسات متفرقه‌ای توسط اصحاب منهاج فردوسیان در شهرها و روستاهای مختلف برگزار می‌شود.

موفق باشید
حاج فردوسی